| Summary: | "Van Leonardo da Vinci heeft Inez van Dullemen geleerd om op een andere manier te kijken naar de vlucht van de vogels. Vanuit dat perƯspectief overziet zij het lange tijdperk waarin ze heeft geleefd. "Hoe graag zou ik nog één keer in mijn leven de bijna-eeuwigheid willen ervaren, de vrij ademende wildernis zoals die zich manifesteerde in dat ver weg gelegen Alaska," schrijft ze onder meer. Vanuit haar tuinkamer onderneemt ze een tocht naar de continenten die ze bereisde, en naar een boekenbal waar Adriaan Roland Holst nog door de ganƯgen zwierde. Ze daalt af in haar oeuvre en met het grootste gemak schakelt ze terug naar de vogels in haar achtertuin. 00Inez van Dullemen is de schrijfster van een groot oeuvre en dit laatste boek is geschreven in een verlicht proza dat bewondering afdwingt maar vooral inspireert."--Provided by the publisher.
|
|---|
