| Summary: | 'Iedere dag ga ik een eind lopen' schreef de 24-jarige Vincent van Gogh in 1877 aan zijn broer Theo. De beroemde kunstenaar, die toen nog dacht dat hij dominee zou gaan worden, woonde een jaar in Amsterdam. Later in zijn leven, toen hij eenmaal een beginnend schilder was, zou hij meerdere malen terugkeren. In Vincent van Gogh 400 dagen in Amsterdam zien we de stad door zijn ogen. We wachten samen met hem op een vriend in de stationsrestauratie van het Centraal Station, lopen in de regen op de Dam, en bezoeken het Joodse Bruidje in het Rijksmuseum. Allemaal Amsterdamse plekken die er tegenwoordig nog exact zo uitzien. Behalve dan dat in 1885 de stationsrestauratie een houten keet was en dat het Centraal Station zelf in aanbouw was. Van Gogh nam uiteraard geen tram maar een koets naar het Rijks, dat nog maar drie maanden open was en dat aan de rand van de stad lag, vlak naast het braakliggend IJsclubterrein, waar tegenwoordig drommen toeristen in de rij staan om naar zijn werk te komen kijken (het huidige Museumplein). We zien, met dank aan de fotografie die aan het eind van de negentiende eeuw losbarstte, de stad door de ogen van de 24-jarige student die dacht dat hij dominee zou worden en die nog niet wist dat hij kunstenaar was. Maar die in Amsterdam overal om zich heen schilderijen waarnam Exhibition: Stadsarchief, Amsterdam, The Netherlands (18.12.2015-06.03.2016).
|
|---|
