| Summary: | "In 'Waagstukken' presenteert Charlotte Van den Broeck, elegant laverend tussen beschouwing en vertelling, dertien teksten over tragische architecten. Het zijn de verhalen van bekende en vergeten bouwmeesters die zelfmoord pleegden op of in een door hen ontworpen gebouw, of omwille van dat gebouw. Hun ingreep in de openbare ruimte mondt uit in een mislukking, of wordt door hen op een fatale wijze zo ervaren. Ze hanteren het gereedschap van de hoogmoed, maar falen. Van den Broeck reisde de afgelopen jaren deze architecten en hun noodlot na. In een tocht langs hun laatste bouwwerken onderzoekt ze het verband tussen persoonlijk en publiekelijk falen, tussen het belang van de openbare ruimte en de autoriteit van de (doorgaans mannelijke) architecten. En natuurlijk is er een verband tussen bouwen en schrijven - want is niet alle scheppen een vorm van waaghalzerij?"--
In 'Waagstukken', Charlotte Van den Broeck, elegantly navigating between contemplation and narrative, presents thirteen texts about tragic architects. They are the stories of famous and forgotten master architects who committed suicide on or in a building designed by them, or because of that building. Their intervention in the public space results in failure, or is experienced by them in a fatal way. They use the tools of pride, but fail. Van den Broeck has traveled after these architects and their fate in recent years. She explores the connection between personal and public failure, between the importance of public space and the authority of the (usually male) architects, and of course there is a connection between building and writing - are not all creations a form of a bold venture?"--
|
|---|
